Hallo, ik ben jouw interne saboteur
In stressvolle situaties activeren we vaak het oudste deel van ons brein: het reptielenbrein, ook wel de hersenstam genoemd. Dit deel van het brein is verantwoordelijk voor onze overlevingsmechanismen en is gericht op directe reacties zoals vechten, vluchten, of bevriezen. Het reptielenbrein ontwikkelde zich al honderden miljoenen jaren geleden bij onze evolutionaire voorouders, en regelt basale functies zoals ademhaling en hartslag. Hoewel de moderne mens (Homo sapiens) nog maar zo’n 300.000 jaar bestaat, dragen we deze oeroude structuren nog steeds met ons mee.
​
Wanneer we stress ervaren, wordt ons lichaam automatisch in de vecht- of vluchtmodus gezet. Dit was miljoenen jaren geleden nuttig voor overleving in gevaarlijke situaties, zoals wanneer er een roofdier in de buurt was. Het reptielenbrein neemt het dan over, omdat het snel kan reageren zonder dat we bewust hoeven na te denken. Dit was essentieel om snel te handelen in levensbedreigende situaties, maar tegenwoordig kan deze automatische reactie ons soms juist in de weg zitten.
Hoe werkt die saboteur?
De saboteur zit je altijd in de weg. Zeer vaak is hij onbewust aanwezig. Maar zelfs als je wel weet dat je een saboteur hebt, lukt het meestal niet hem weg te sturen. ​Waar zit dat hem in?
1
Carmen
Carmen heeft vaak buikpijn. Ze is al voor een uitgebreid onderzoek in het ziekenhuis geweest, maar ze mankeert niets. ​Als ik met Carmen aan de slag ga, komen we erachter dat de buikpijn iets brengt voor haar. De buikpijn werkt als een waarschuwing voor Carmen omdat zij zelf haar grenzen niet zo goed kan bewaken. Haar lijf geeft dus aan: Deze situatie is niet goed voor je. Haar lijf heeft dus wat te halen bij de buikpijn: Carmen behoeden voor 'gevaar'. Omdat haar lijf dat nodig acht, zal de buikpijn in stand gehouden worden.
2
Debby
Debby heeft last van veel allergieën. Ook noemen Debby's kinderen haar een controlfreak. Haar saboteur is alertheid. Dit komt uit haar jeugd. Haar vader is alcoholist. Het loonde om alert te zijn als kind. Zo kon ze de situatie inschatten en de actie ondernemen die nodig was. Als volwassene is dat niet meer nodig, maar Debby's lijf houdt vast aan die alertheid. Zo erg, dat ze allerlei allergieën heeft ontwikkeld. Een allergie is immers ook een over alerte reactie van je immuunsysteem.
3
Yvette
Yvette heeft zeer regelmatig migraine. Yvette vindt zelf dat ze een heel zwaar leven heeft. Ze heeft een drukke baan en opgroeiende tieners. Rust nemen is lastig want ze is ook mantelzorger voor haar moeder. Ze heeft een druk sociaal leven en sport 2 keer per week. In de behandelingen komt Yvette erachter dat de migraine haar saboteur is. Omdat zij zichzelf geen ontspanning gunt, creëert haar lijf de migraine. Dan weet het zeker dat ze 3 dagen in bed gaat liggen.
Hoe kinesiologie kan helpen bij je saboteur:
​​​​Kinesiologie kan je helpen om deze automatische, niet meer dienende reacties van je lijf te doorbreken. Door het aanpakken van emotionele blokkades die de stress veroorzaken, kun je jouw lijf leren anders te gaan reageren in uitdagende situaties. Hiermee doorbreek je jouw oude patronen en voorkom je dat je vervalt in zelf-saboterende overlevingsmechanismen.
​
Voor Carmen kan dat betekenen dat we technieken toepassen waarbij zij leert haar grenzen te herkennen en te bewaken. Daarnaast laten we haar lijf weten dat het 'veilig' is om de buikpijn te gaan loslaten.
Voor Debby geldt dat we haar lijf ervan gaan overtuigen dat het niet meer nodig is om zo overalert te reageren.
Yvette mag leren dat zijzelf op de eerste plaats komt. Als zij goed voor zichzelf gaat zorgen kan haar lijf de migraine los laten.
​​
In kinesiologie zijn er specifieke technieken die zich richten op deze automatische, zelf-saboterende mechanismen. Deze technieken helpen om onderliggende blokkades op te sporen die ervoor zorgen dat iemand zichzelf saboteert.
-
De saboteur houdt in dat een onbewuste innerlijke weerstand ervoor zorgt dat je tegen je eigen doelen in handelt, bijvoorbeeld door het vermijden van succes of het herhalen van ongezonde gewoontes. Deze sabotage komt voort uit een interne, onbewuste overtuiging dat je iets niet verdient of dat iets gevaarlijk is, zelfs als dat niet zo is.
​
-
De opper saboteur is een meer uitgebreide versie van dit concept, waarbij de blokkade zo sterk aanwezig is dat vrijwel elke poging om vooruitgang te boeken wordt tegengewerkt door deze onbewuste zelf-sabotage. We gaan dieper in op de wortels van jouw chronische sabotage, en kunnen grote, complexe blokkades aanpakken die je groei en vooruitgang remmen. Deze diepgewortelde blokkades kunnen voortkomen uit oude emotionele trauma’s of overtuigingen die ooit nuttig waren, maar nu niet meer dienend zijn.
​
-
Daarnaast is er nog de overlevingsaboteur. Weer een andere speciale techniek richt zich specifiek op het deactiveren van de overlevingsmechanismen die in het reptielenbrein worden getriggerd. Wanneer de overlevingssaboteur is ingeschakeld, functioneert iemand voortdurend vanuit een vecht-, vlucht-, of bevriesmodus, zelfs in situaties die niet levensbedreigend zijn. Dit kan leiden tot chronische stress, uitputting en gedrag dat lijkt op zelf-sabotage, omdat het lichaam en brein constant in een staat van overleving blijven hangen. ​​​​​​
Als we emoties niet (goed) verwerken kunnen ze ons gaan saboteren
Hoe pakken we jouw zelf-sabotage aan?
Eerst help ik je jouw interne saboteur te herkennen, zo begrijp je waarmee jij jezelf onbewust tegenwerkt. Door daarna deze innerlijke weerstand los te laten, kan je lijf met je brein beter op één lijn komen met je bewuste doelen. Dit kunnen we doen door bepaalde acupressuur punten op je lijf vast te houden of juist te bekloppen. Afhankelijk van welke saboteur bij jou actief is, ga ik samen met jou werken aan de juiste correctie om de saboteur effectief aan te pakken.
​
Kinesiologie biedt dus krachtige tools om deze onbewuste saboteurs te vinden, te begrijpen en te deactiveren, zodat je niet langer vastzit in oude overlevingspatronen, maar meer vrijheid ervaart om vanuit balans en rust te handelen.
Waar is je reptielenbrein nog meer verantwoordelijk voor?
-
Emotionele reacties zonder nadenken: Omdat het reptielenbrein puur op overleving is gericht, kun je in stressvolle situaties reageren zonder na te denken. Dit kan leiden tot impulsieve reacties, zoals boos worden of overdreven emotioneel reageren op iets dat misschien niet zo ernstig is.
​
-
Angst en verlamming: Soms kan de stressreactie ons verlammen, waardoor we niet weten wat we moeten doen of niets durven te doen. Dit komt doordat het reptielenbrein de neiging heeft om in een "bevries"-stand te schieten als het geen uitweg ziet.
​
-
Overlevingsstand versus creativiteit: In stressvolle situaties schakelt het reptielenbrein de hogere functies van ons brein, zoals creatief en rationeel denken, uit. Dit zorgt ervoor dat je minder goed in staat bent om problemen op te lossen of doordachte beslissingen te nemen.
​
-
Chronische stress en uitputting: Als we te vaak in de vecht- of vluchtmodus blijven, kan dit leiden tot chronische stress. Dit ondermijnt zowel ons fysieke als mentale welzijn, omdat ons lichaam voortdurend in een toestand van verhoogde paraatheid blijft, wat kan leiden tot vermoeidheid, spanning, en zelfs gezondheidsproblemen.
​
Het kan dus heel zinvol zijn om die overlevingsemoties om te buigen naar meer rust en kalmte. Op de lange termijn is dat voor je lijf ook beter, maar soms moeten we ons lijf een handje helpen.
