Reflexintegratie met kinesiologie

Reflexen zijn automatische bewegingspatronen waarmee we geboren worden, die betrekking hebben op 7 basisfuncties:

-Gevoeligheid (prikkels en invloeden)

-Reactievermogen

-Eten

-Differentiatie links en rechts

-Differentiatie voor- en achterkant

-Prikkeloverdracht in het groeiende lichaam (communiceren tussen onder- en bovenlichaam via de ruggengraat)

-Voortplanting

Bij een moeilijke of snelle bevalling, of op latere leeftijd bij emotioneel of fysiek trauma (verlies, ongeluk) kan een reflex ongeremd raken. Het reflex is dan niet meer geïntegreerd. Dit kan leiden tot vele klachten, zoals:

-Gebrek aan zelfvertrouwen, paniekaanvallen, Autistisch spectrum, allergieën

-Driftbuien, dominant of manipulatief gedrag, overdag slapen, extreme sensitiviteit, wagenziekte, burn-out

-Ongecontroleerde fijne motoriek, oog-hand coördinatie, tong uit de mond bij inspanning

-Ongemakkelijke loopbeweging, onhandig zijn, leesproblemen (dyslexie) , zwemmen is moeilijk

-Moeite met slikken, vast voedsel eten, kwijlen, veel zingen, praten, fluiten

-Onrust of hyperactiviteit, bedplassen op latere leeftijd, geen strakke kleding verdragen

-Spanningshoofdpijn, weinig ruimtelijk inzicht, chaotisch, automatiseringsproblemen (tafels leren)

-Niet goed ontwikkelde of langzame spraak, auditieve moeilijkheden, niet in staat tot het opvolgen van instructies

Met spiertesten kijken we welke reflex ongeremd is en weer geïntegreerd mag worden. Op onderstaand plaatje zie je dat alles begint met de cloacals. Als die uit balans zijn zakt eigenlijk alles als een kaartenhuis in elkaar. We gaan in de behandeling dus opbouwen vanaf de basis. Zodat we daarna de rest op een stevig fundament kunnen neerzetten.

Bron: Werken met reflexen- Marjolein Hermans en Mariska Kerkdijk